حمل بار زميني

در دنيايي كه روز به روزتر جهاني شده، حمل و نقل بين المللي از اهميت اساسي برخوردار است. كارشناسان تخمين مي زنند كه در بيست سال گذشته، تداركات توزيع 170 درصد افزايش يافته است و جنوبِ جهان هم اكنون از نظر حجم كالاهاي مورد استفاده از شمالِ ثروتمند پيشي گرفته است.
در اين مقاله سه مدلِ ممكن براي جابجايي بار از يك منطقه به منطقه ديگر جهان را بررسي خواهيم كرد: حمل و نقل زميني، حمل و نقل و نقل دريايي و حمل و نقل هوايي. هر سه با هم شباهت ها و اختلافات دارند و هزينه ها و مزاياي آنها با يكديگر متفاوت است. و البته خيلي به نوع كالايي كه قصد جابجايي آن را داريد، بستگي دارد. با هم نگاهي به آنها مي اندازيم:
مانند تمام چيزهاي ديگر، هميشه جوانب مثبت و منفي وجود دارد. و مانند هر چيز ديگري، وزن گزينه ها به عهده خود شماست. در زمينه حمل و نقل، بار ، همه ما مي دانيم كه خدمات حمل و نقل دريايي و حمل و نقل هوايي تقريبا 100 سال است كه به عنوان روش حمل و نقل منتخب، سعي در شكست يكديگر دارند.
حمل و نقل زميني
حمل و نقل زميني مطمئناً قديمي ترين، فوري ترين، انعطاف پذير ترين نوع حمل و نقل است كه در قرن بيستم به لطف سرعت و بهبود كيفيت آسفالت و ظهور بزرگراه ها بيشترين استفاده براي مسافت هاي كوتاه را دارد. حمل و نقل  "زميني" مي تواند با قطار يا با كاميون انجام شود. در حمل و نقل هوايي،دريايي و زميني لازم است تا محموله را از محل مبدا آن به فرودگاه يا بندر و سپس به مقصد خود منتقل كنند؛ زيرا با توجه به محدوديت محدوده ساحلي كشورها، هميشه امكان ايجاد يك مركز توليد در نزديكي بنادر وجود ندارد.
حمل و نقل زميني معمولاً مقرون به صرفه تر از حمل و نقل هوايي است، اما از حمل و نقل دريايي گران تر است، به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، كه ممكن است زيرساخت هاي داخلي آنها كارآمد نباشد.  حمل بار توسط كاميون ها، مستقيماً از محل حمل و نقل به مقصد، به عنوان يك حمل و نقل درب به درب و به صورت رسمي به عنوان حمل و نقل چند وجهي شناخته مي شود. كاميون ها و قطارها بار را به بنادر و فرودگاه هايي كه در آن محموله ها به صورت عمده حمل مي شوند، تحويل مي دهد. اين نوع حمل و نقل همانطور كه گفتيم براي مسافت هاي كوتاه و متوسط ايده آل است ، و در مقايسه با انواع ديگر حمل و نقل، سرويس "درب به درب" را ارائه مي دهد.
با اين حال، حمل و نقل زميني مي تواند خسته كننده ترين و گرانترين سيستم باشد اگر گيرنده كالا در مكاني دور قرار گرفته باشد و دسترسي به او دشوار باشد.

در اصل، توصيه مي شود كه اين نوع حمل و نقل براي سفرهاي كوتاه يا نسبتاً كوتاه صورت گيرد؛ و براي حمل و نقل محصولي هزاران كيلومتري از آن اجتناب شود. يكي ديگر از جنبه هاي منفي حمل و نقل زميني مربوط به آلودگي است: نياز به رعايت هرچه بيشتر پارامترهاي كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي، همانطور كه نمايندگان G8 نيز به توافق رسيده اند، كاهش استفاده از حمل و نقل جاده اي است. G8 همچنين تا سال 2050 هدف كاهش 50 درصدي انتشار گازهاي گلخانه اي را تأييد كرده است.

حمل و نقل دريايي
حمل و نقل اقيانوسي (يا حمل و نقل دريايي) رايج ترين نوع حمل و نقل براي واردكنندگان و صادركنندگان است كه 90٪ كالاهاي حمل و نقل در سطح جهان را تشكيل مي دهد. حمل و نقل دريايي براي پوشش مسافت هاي بزرگ استفاده مي شود و براي كالاهاي غير قابل فساد مناسب است: به طور كلي، در واقع اقتصادي ترين نوع حمل و نقل و در عين حال كندترين آنها است. بسته به مسافت و خدمات موجود، هوا مي تواند از چند روز تا چند ماه ديگر متغير باشد. جنبه مثبت آن اين است كه با اين نوع حمل و نقل مي توان مقادير زيادي مواد را در مقايسه با رقبا (از طريق زمين و هوا) كه آن دو مدل ديگر نسبت به حمل و نقل درياي امكانات بسيار محدودتري دارند؛ جابجا كرد.

در عوض مشكلات زماني افزايش مي يابد كه كالاي مورد نظر وارد بندرگاه مي شود و نياز به يك شبكه ارتباطي مناسب با مناطق داخلي است. با اين حال، حمل و نقل دريايي وسيله اصلي و ايده آل براي مسافت هاي طولاني و بارهاي بين المللي بزرگ است، البته اگر شركت گردش مالي داشته باشد تا هزينه هاي خدمات را پوشش دهد.
حمل و نقل هوايي
در مورد حمل و نقل هوايي، مزيت بزرگ سرعت است:  به طور معمول حداكثر ظرف مدت 10 روز با توجه به زمان فني سازماندهي، يك محصول مي تواند خيلي سريع به قسمت ديگر جهان برسد. در ميان جنبه هاي منفي، اول از همه هزينه بالاتر از حمل و نقل دريايي و زميني به چشم مي خورد. پس از آن، تأثيرات زيست محيطي: طبق برخي آمارها، هزار كيلو محموله به طور متوسط 500 گرم دي اكسيد كربن در هر كيلومتر كه كالاها با هواپيماي مدرن حمل مي شوند، منتشر مي كنند. از طرف ديگر، اگر براي حمل بار از يك كشتي تجاري استفاده شود، ميزان انتشار آن به ميزان 15 گرم در هر كيلومتر كاهش مي يابد. بنابراين حمل و نقل هوايي آلودگي بيشتري توليد مي كند. يكي ديگر از عواملي كه بايد در نظر بگيريم مربوط به ضرب مسيرها و مديريت پيچيده تر گره هاي مبادله در فرودگاه هاي بزرگ است.

در آخر، نوع حمل و نقل كه مي خواهيد از آن استفاده كنيد نيز به ميزان زيادي به كالاها بستگي دارد: به شدت توصيه مي شود يك كشتي بازرگاني كالاهاي غير قابل فساد از جمله خوراك و غلات و همچنين تجهيزات و ماشين آلات با طبيعت مختلف يا خام (موادي مانند زغال سنگ ، مواد معدني ، آهن ، فولاد ، شن و ماسه و غيره) را حمل كند. از سوي ديگر براي جابجايي كالاهاي قابل فساد يا كالاهاي با ارزش اقتصادي بالا، از جواهرات گرفته تا آثار هنري، استفاده از حمل و نقل هوايي توصيه مي شود به شرطي كه آنها مواد بزرگي نباشند. حمل و نقل زميني براي نهايي كردن دو نوع حمل و نقل ديگر ضروري است و امكان توزيع گسترده در سرزمين را فراهم مي كند.